geboortestad van mama

Eerst maar even de vragen beantwoorden, We zaten in een totaal ander zwembad dan toen met mama, we hebben ook niet gezwommen. Anton loopt stage in het intercontinentel hotel in jimbaran. Hij is de eerste week als Elly er is nog bij ons. Komt de vrijdag pas op Bali aan. Lammert vond het vliegen niet eng, hij heeft in ieder geval niets laten merken. Hij had nog nooit gevlogen en nu dus al verschillende keren. Zelf zie ik wel een beetje tegen de terugreis op, maar dat duurt gelukkig nog een tijdje. 3 dagen geleden zijn we vanuit pangandaran naar wonosobo gereden. De weg was (wat het eerste deel betreft) slecht, sterker nog eigenlijk was er helemaal geen weg. we hebben onderweg geluncht in een restaurant waar ze het erg leuk vonden dat we kwamen. het was er ook niet druk want de dag er voor was de ramadan begonnen. we kregen allerlei kadootjes en er werd zelfs aan ons gevraagd of ze een foto van ons met zichzelf mochten maken. eenmaal in wonosobo zijn we direct naar het hotel gereden, we hadden namelijk 2 jongetjes bij ons die ziekelijk waren (waarschijnlijk van de vis de dag er voor) het was een mooi hotel. Anton en Rudy zijn dus gaan slapen en wij zijn even de stad in geweest. het is een mooie stad, niet zo'n spookstad als pagandaran. Dianne heeft wat spullen gekocht en Lammert heeft geprobeert te tawarren, soms lukt 'm dat, soms ook niet. Hij vind het wel een hele sport en geniet er echt van vooral de wegloop scene vindt ie prachtig. Maar volgens mij vinden ze 'm nog steeds een domme hollander hoor oom Wim want hij doet zo raar. Terug in het hotel zijn Lammert en Dianne gaan zwemmen en daarna hebben we in het hotel gegeten. De volgende dag vroeg op, eerst naar het di-eng plateau, dat was niet interessant maar de weg naar de verschillende dingen toe wel, vreselijk mooie omgeving. 's middags naar de borbudur, een indrukwekkende boedistische tempel, we hadden een gids die ons van alles uitlegde over de verhalen van de reliefstenen, o.a. het verhaal van de geboorte (incarnatie) van boedah, eigenlijk lijkt het enorm op ons kerstverhaal. Het was er niet zo druk als 5 jaar geleden maar de verkopers waren net zo vasthoudend als toen. De reis eindigde in Jogjakarta, geboorteplaats van mama. We slapen in peti mas net als toen, een klein maar knus hotel vlak bij de malioboro, daar hebben we 's avonds dus overheen gewandeld en gegeten bij: MAC DONALD. heel veel frietjes. De volgende dag vroeg opgestaan (tenminste M, L, D) om naar de koekjes markt te gaan. Onze gids Rachman wees aan wat alles was en wij wezen aan wat we wilden hebben. dat kregen we dus en toen met dezelfde betjaks weer naar het hotel. Na het ontbijt met z'n allen naar de Kraton, paleis van de sultan. We hadden een nederlands sprekende gids die de nodige grapjes uit zijn hoofd had geleerd, wel kon hij antwoord geven op de vragen die wij stelden. 5 jaar geleden hadden we een gids die in de war raakte als we haar uit het hoofd geleerde praatje onderbraken. Vanuit de Kraton naar de begraafplaats van opa Koppenhol, de chauffeur reed er direct naar toe, ook de mevrouw op de begraafplaats zelf wist waar opa lag. Het graf was erg verwaarloosd en werd dus opgeknapt (door de mensen die daar wonen!) waar we bij stonden. We hebben bloemen gestrooid. Nu naar de batikfabriek en naar de zilverfabriek. 's middags hebben we bij Augus een workshop zilversmeden gevolgd. We hebben alemaal een ring gemaakt. het was erg leuk om te doen en Augus gaf goed les. We waren bijtijds weer thuis dus moesten we weer de malioboro op. Ja Dianne en shoppen he. Vandaag zijn we vroeg naar de fietsverhuur winkel gegaan. We kregen allemaal een fiets, als je die in Nederland aan een student geeft, geef die je hem terug. We hebben een leuke tocht gemaakt, moesten wel links rijden maar zowel Rachman en Anton zijn dat gewend dus die hielden ons wel aan de goede kant. We reden dus op het platteland, hebben suikerriet geproefd (echt direkt uit de stengel) en rijst gedorst: dat betekent dus dat je de halmen slaat op een plank en zo de rijst er uit slaat. Vanmiddag was een vrije middag, Marjo is gaan lezen en de rest natuurlijk weer de malioboro over. Dianne wilde iets kopen maar er stonden verschillende prijzen op. Zij vroeg aan een verkoopster hoe het zat en ter plekke werden alle lage prijskaartjes verwijdert en de hoge er op geplakt, omdat ze gewend is dat je dan in nederland de eerste prijs betaald wilde ze dat hier ook maar die vlieger ging niet op. Huilend vertelde het meisje dat het echt niet kon omdat zij zich vergist hadden, Dianne heeft over haar hart gestreken en de extra 2 euro betaald. Na het shoppen is men gaan zwemmen en na het eten zijn we dus naar dit internetcafe gelopen. Dit was het wat ons betreft